Ramon en Lotte kijken terug op het seizoen
Ramon en Lotte vertellen over hun samenwerking en de competitie.
De selectie DS1 speelt ook volgend jaar in de Hoofdklasse. De selectie bestaat uit dames 1 en dames 2 die iedere week samen trainen en ieder hun eigen competitie spelen. Dames 2 speelt momenteel nog veldcompetitie en staan er op dit moment goed voor. Reden genoeg om ze te komen aanmoedigen bij de volgende wedstrijden. Voor dames 1 die in de hoofdklasse alleen de zaalcompetitie speelt zit het erop. Een bewogen seizoen voor de dames met nieuwe (zwaardere) tegenstanders, spelen met hars en andere leuke uitdagingen. Hoe kijken hoofdtrainer Ramon van Dijk en assistent trainer Lotte Houtenbos naar het afgelopen seizoen in de hoofdklasse?
Hoe kwamen jullie in de hoofdklasse?
Ramon: Het simpele antwoord is, door kampioen te worden in de 1ste klasse.
Maar dat was niet zo simpel als dat ik het hierboven schrijf.
Vorige seizoen was voor mij, als trainer/coach, best een rommelig seizoen, veel meiden waren een weekend weg of tussendoor op vakantie, er raakten twee speelsters langdurig geblesseerd.
Con Zelo was vorig seizoen het meest stabiel in de competitie, het was een competitie waar iedereen van elkaar kon winnen en verliezen. Als je dan maar 5 wedstrijden verliest wordt je kampioen.
Hoe heb je het ervaren als trainer(s)?
Ramon: Het managen van zo een grote groep meiden (ds1 en ds2) is best een aardige taak, maar het mooie is dat echt iedereen met elkaar kan omgaan en iedereen een soort van eigen plek heeft in het groep, maar ook in het team. Ik heb veel steun aan Lotte, waar ik veel mee overleg. Mijn gedachtegang mee deel, hoor wat zij er van denkt. Zodat ik voor een training, wedstrijd of andere zaken, de juiste keuze kan maken. Ook als ik keuzes moet maken voor de ds1 overleg ik met de aanvoerster, Simone. Het mooie daarvan is dat wij drieën vaak hetzelfde denken.
Deze groep meiden is echt fijn om mee samen te werken.
Lotte: Heel leuk, ik mag Ramon assisteren op de trainingen en bij de wedstrijden. We hebben een leuke en gezellige groep meiden. Naast het serieuze is er ook vaak tijd voor een grapje.
Waar liggen de verschillen m.b.t. 1e klasse of voor jou als divisie speelster.
Ramon: Het grote verschil is toch wel het tempo en de slimheid van de tegenstanders.
Vorig seizoen konden we veel meer naar onszelf kijken en hoefden wij ons minder voor te bereiden op een tegenstander, dat was dit seizoen wel anders. Dit seizoen moesten wij voor de meeste wedstrijden voorbereiden op wat een tegenstander speelt, of 3 of 4 verschillende speelsters van deze tegenstander. Er spelen veel oud ere/eerste divisie speelsters in deze competitie, dat vraagt om meer aanpassingen van speelstijl of verandering van dekking enz….. Ook hadden wij dit seizoen meer tegenstanders die met hars speelden, dat was vorige seizoen maar 1 tegenstander, dit jaar 5
Lotte: De tegenstanders zijn een stuk technischer en het spelletje sneller. Je komt in deze klasse veel meiden tegen die hoger gespeeld hebben en nu rustiger aan willen doen, maar wel nog veel inzicht en snelheid hebben. Dit maakt het handbalspelletje ook heel leuk.
Er zijn wedstrijden net aan verloren en ook lastige wedstrijden gewonnen. Hoe pak je dat op als trainer qua motivatie voor de volgende wedstrijd.
Ramon: Voor het begin van dit seizoen heb ik de meiden al verteld dat het fysiek en mentaal een zwaar seizoen zou worden. Wij zouden tegen wedstrijden aanlopen die met veel punten verschil verloren zouden worden, al dan niet door het hars gebruik.
Het spel is sneller en daarbij gelijk ook een stuk fysieker, wij moeten naar dat niveau toe groeien en aan wennen. In de hoop dat je in het verdere verloop van het seizoen daar aan gewend bent en mee kan met de competitie.
Wat ik dan probeer om na elke wedstrijd te benoemen wat goed ging maar ook zeker wat we moeten verbeteren. Gelukkig weten de meiden ook vaak zelf wat er beter kan en wat wij goed gedaan hebben. Zeker met de hars wedstrijden was het besef er dat wij het gewoon niet gewend zijn en dat het dan maar zo is dat je de uit wedstrijd met ruime punten verliest. Dat zie je aan de uitslag van bijvoorbeeld Aalsmeer uit en thuis. Uit verlies je met 12 punten verschil, maar thuis winnen wij met 13 punten verschil. Het verlies van Aalsmeer heeft dan niet met te maken met slecht handbal maar puur met het hars gebruik, en zo hebben wij nog 3/4 wedstrijden gehad.
Lotte: Het is altijd jammer om wedstrijden te verliezen en vooral als het net aan is. Dit geeft evengoed motivatie om het de volgende wedstrijd beter te doen en te werken aan de verbeterpunten, zodat we dit wedstrijden kunnen winnen. De lastige wedstrijden die we gewonnen hebben, hebben ons echt een goed gevoel gegeven om zo door te gaan. Dit laat zien dat we als team sterk genoeg zijn om het iedereen lastig te maken.
Teams spelen met hars en zonder hars. Hoe is dat voor het team?
Ramon: Zoals ik hierboven beschreef was dat best lastig voor het team, het is echt anders handballen met hars en zonder hars. Het is een andere gooi/vang techniek.
Aan het begin van het seizoen hebben wij nog gesprekken gehad om ook met hars te gaan spelen, maar helaas werd dat niet goed gevonden door de zaalbeheerder. Terwijl er hele goede schoonmaak mogelijkheden zijn om de hars vlekken te verwijderen.
Zoals in de uitslagen te zien is, kan je de hars wedstrijden er zo uit halen.
Havas -Con Zelo: 29-17 met hars
Con Zelo-Havas: 28-24 zonder hars
Aalsmeer-Con Zelo: 25-14 met hars
Con Zelo-Aalsmeer: 35-22 zonder hars
En zo kan ik een overzicht maken van de hele competitie, maar het verschil tussen hars en geen hars is heel groot.
Daarbij moet ik wel zeggen dat ik een groot voorstander ben om met hars te spelen.
Lotte: De wedstrijden met hars zijn lastiger, omdat het toch een andere manier van gooien vergt. We mogen in onze sporthal niet spelen of trainen met hars, hierdoor kan je niet wennen aan de hars. Elke wedstrijd duurde het even voordat iedereen weer gewend was. Liever hebben we de wedstrijden zonder hars.
Wat zou je komend jaar anders doen tov dit jaar qua training of aanpak?
Ramon: De voorbereiding afgelopen seizoen was meer gericht op conditioneel beter worden en wennen aan het niveau, daarom hebben wij aardig wat oefenwedstrijden gespeelt tegen hoofdklasse tegenstanders In de voorbereiding op het nieuwe seizoen zal ik wat meer gaan richten op het fysieke en technische, wij moeten in sommige spelsituaties wat slimmer en gehaaider worden. Ons aanvalsspel moet gevarieerder, wij hebben 3/4 systemen die vaak gespeeld worden, dat mag uitgebreid worden.
Lotte: Vorig seizoen hebben we een paar keer getraind bij VZV wanneer we dat weekend een wedstrijd hadden met hars, zodat we toch een beetje konden wennen aan de hars. Hopelijk kan het dit seizoen weer en kunnen we nog beter omgaan met die wedstrijden.
Kijk je uit naar komend seizoen?
Ramon: Jazeker!
De groep meiden blijft bijna hetzelfde, alleen keepster Kirsten stopt en zover ik weet blijft voor de rest iedereen handballen. Daarbij komt Sarah weer terug van haar blessure, Ilse Groot is inmiddels weer aangesloten en kan ook vanaf het begin van volgend seizoen weer volledig mee doen. Er komt een speelster over van Hollandia T. Er gaat wel veel veranderen in onze competitie, zeker 3 ploegen trekken zich terug uit onze competitie en het gerucht gaat dat er ook nog een 4de zich terug trekt, dus hoe de competitie er uit gaat zien weten wij nog niet.
Lotte: Jazeker, we hebben er weer zin in!
Ramon je bent een gedreven trainer en je gezin regelmatig op de tribune. Hoe vinden zij het?
Dat zij er vaak zijn valt wel mee, ze zijn dit seizoen 4 keer geweest.
Mijn gezin weet eigen niet beter dan dat ik bezig ben met handbal, mijn vrouw heeft voor haar knie blessure ook altijd op redelijk hoog niveau gehandbald, mijn dochters handbalde (helaas nu niet meer) Dus wij weten wat het is. Als ik nu een weekend thuis ben, vinden ze het alleen maar vreemd en vragen ze of ik niet weg moet. Eigenlijk heeft mijn hele familie met handbal te maken.
Mijn vader was handbalkeeper, mijn moeder is ooit coach geweest, mijn broertje (47) handbalt nog op hoog niveau bij Aalsmeer 3, zijn zoontje handbalt inmiddels ook bij Aalsmeer, mijn ooms hebben gehandbald en ga zo maar door.
Er is geen mooiere sport dan handbal.
Lotte je hebt ook regelmatig meegespeeld. Hoe is dat voor jou?
Heel gaaf om toch nog weer wedstrijden meegedaan te hebben. Het blijft een onwijs leuk speeltje om te doen, helaas blijft de knie een gevoelig puntje. Toch heb ik heel erg genoten met de meiden!
Dat er geen mooiere sport is dan handbal kunnen wij als bestuur alleen maar beamen!